جاده تنهایی و سراب خیالی در منتهی الیه آن
بادگیرها و قوس های روی پشت بام ها نشانه هایی ازمعماری دوران کهن ایران هستند.
آثار بر جا مانده از قلعه که شهر را کاملا احاطه کرده بوده است.
درب قدیمی با کلون های مردانه و زنانه که دیگر از این کلون ها هم کمتر دیده می شود.
از قسمت های خوب شهر همیین بازسازی خانه های قدیمی و سنگ فرش نمودن کوچه ها و عابرپیاده ها بود
خانه ها طوری طراحی شده اند که بتوانند حداکثر نورگیری را داشته باشند.
حیف که این خانه چنین به ویرانی رفته است. مسلما اگر نوسازی شود می شود یک خانه ی شکیل و زیبا از آن در آورد.
گویا قسمت پایانی این پله ها برداشته شده است و به نظر که قبلا راهی بوده برای رفتن به پشت بام یعنی قسمت تابستانه ی خانه
در گرمای سوزان کویر مرکزی، تنها این بادگیرهای بلند بودند که می توانستند خنکای خانه را حفظ کنند.
,,